| |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند رحمتگر مهربان
|
|
الرَّحْمَنُ ﴿۱﴾
|
|
فولادوند: [خداى] رحمان
|
|
مکارم: خداوند رحمن.
|
|
خرمشاهی: خداوند رحمان
|
|
عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿۲﴾
|
|
فولادوند: قرآن را ياد داد
|
|
مکارم: قرآن را تعليم فرمود.
|
|
خرمشاهی: قرآن را آموزش داد
|
|
خَلَقَ الْإِنسَانَ ﴿۳﴾
|
|
فولادوند: انسان را آفريد
|
|
مکارم: انسان را آفريد.
|
|
خرمشاهی: انسان را آفريد
|
|
عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ﴿۴﴾
|
|
فولادوند: به او بيان آموخت
|
|
مکارم: و به او بيان را تعليم كرد.
|
|
خرمشاهی: به او زبان آموخت
|
|
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿۵﴾
|
|
فولادوند: خورشيد و ماه بر حسابى [روان]اند
|
|
مکارم: خورشيد و ماه بر طبق حساب منظمي ميگردند.
|
|
خرمشاهی: خورشيد و ماه، حسابى [معين] دارند
|
|
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ ﴿۶﴾
|
|
فولادوند: و بوته و درخت چهرهسايانند
|
|
مکارم: و گياه و درخت براي او سجده ميكن
|
|
خرمشاهی: و گياه و درخت سجده مىكنند
|
|
وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ ﴿۷﴾
|
|
فولادوند: و آسمان را برافراشت و ترازو را گذاشت
|
|
مکارم: و آسمان را برافراشت و ميزان و قانون (در آن) گذاشت.
|
|
خرمشاهی: و آسمان را برافراشت و معيار و ميزان مقرر داشت
|
|
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ ﴿۸﴾
|
|
فولادوند: تا مبادا از اندازه درگذريد
|
|
مکارم: تا در ميزان طغيان نكنيد (و از مسير عدالت منحرف نشويد).
|
|
خرمشاهی: از بهر آنكه در ترازو از حد تجاوز مكنيد
|
|
وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ ﴿۹﴾
|
|
فولادوند: و وزن را به انصاف برپا داريد و در سنجش مكاهيد
|
|
مکارم: وزن را بر اساس عدل برپا داريد و در ميزان كم نگذاريد.
|
|
خرمشاهی: و وزن را دادگرانه به كار آوريد و در ترازو كمى و كاستى مياوريد
|
|
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿۱۰﴾
|
|
فولادوند: و زمين را براى مردم نهاد
|
|
مکارم: و زمين را براي خلايق آفريد.
|
|
خرمشاهی: و زمين را براى جهانيان پديد آورد
|
|
فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ﴿۱۱﴾
|
|
فولادوند: در آن ميوه [ها] و نخلها با خوشههاى غلاف دار
|
|
مکارم: كه در آن ميوهها و نخلهاي پرشكوفه است.
|
|
خرمشاهی: در آن [همه گونه] ميوه و خرماى پوششدار هست
|
|
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ ﴿۱۲﴾
|
|
فولادوند: و دانههاى پوستدار و گياهان خوشبوست
|
|
مکارم: و دانههائي كه همراه با ساقه و برگي است كه به صورت كاه درمي آيد، و گياهان خوشبو.
|
|
خرمشاهی: و دانه برگدار و گياه خوشبو
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۳﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را تكذيب ميكنيد شما اي گروه انس و جن ؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ﴿۱۴﴾
|
|
فولادوند: انسان را از گل خشكيدهاى سفال مانند آفريد
|
|
مکارم: انسان را از گل خشكيدهاي همچون سفال آفريد.
|
|
خرمشاهی: انسان را از گل خشك همچون سفال، آفريد
|
|
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ ﴿۱۵﴾
|
|
فولادوند: و جن را از تشعشعى از آتش خلق كرد
|
|
مکارم: و جن را از شعلههاي مختلط و متحرك آتش!
|
|
خرمشاهی: و جن را از زبانه آتش پديد آورد
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۶﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ ﴿۱۷﴾
|
|
فولادوند: پروردگار دو خاور و پروردگار دو باختر
|
|
مکارم: او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است.
|
|
خرمشاهی: پروردگار مشرقها و مغربها
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۱۸﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ ﴿۱۹﴾
|
|
فولادوند: دو دريا را [به گونهاى] روان كرد [كه] با هم برخورد كنند
|
|
مکارم: دو درياي مختلف را در كنار هم قرار داد، در حالي كه با هم تماس دارند.
|
|
خرمشاهی: دو دريا را كه به هم مىرسند درآميخت
|
|
بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ ﴿۲۰﴾
|
|
فولادوند: ميان آن دو حد فاصلى است كه به هم تجاوز نمىكنند
|
|
مکارم: اما در ميان آن دو برزخي است كه يكي بر ديگري غلبه نميكند!
|
|
خرمشاهی: در ميان آنها برزخى است كه به همديگر تجاوز نكنند
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۱﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۲۲﴾
|
|
فولادوند: از هر دو [دريا] مرواريد و مرجان برآيد
|
|
مکارم: از آن دو لؤ لؤ و مرجان خارج ميشود.
|
|
خرمشاهی: از آن دو در و مرجان بيرون مىآيد
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۳﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿۲۴﴾
|
|
فولادوند: و او راست در دريا سفينههاى بادباندار بلند همچون كوهها
|
|
مکارم: و براي او است كشتيهاي ساخته شدهاي كه در دريا به حركت درمي آيند كه همچون كوهي هستند!
|
|
خرمشاهی: و او راست كشتيهاى بادبان برافراشته كه چون كوهها در دريا روانند
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۵﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾
|
|
فولادوند: هر چه بر [زمين] است فانىشونده است
|
|
مکارم: تمام كساني كه روي آن (زمين) هستند فاني ميشوند.
|
|
خرمشاهی: هر كس كه بر روى آن [زمين] است فناپذير است
|
|
وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿۲۷﴾
|
|
فولادوند: و ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند
|
|
مکارم: و تنها ذات ذو الجلال و گرامي پروردگارت باقي ميماند.
|
|
خرمشاهی: و [سرانجام] ذات پروردگارت كه شكوهمند و گرامى است، باقى مىماند
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۲۸﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ ﴿۲۹﴾
|
|
فولادوند: هر كه در آسمانها و زمين است از او درخواست مىكند هر زمان او در كارى است
|
|
مکارم: تمام كساني كه در آسمانها و زمين هستند از او تقاضا ميكنند، و او هر روز در شان و كاري است.
|
|
خرمشاهی: هر آن كس كه در آسمانها و زمين است از او درخواست [امداد] دارد، او هر روزى در كار است
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۰﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَا الثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾
|
|
فولادوند: اى جن و انس زودا كه به شما بپردازيم
|
|
مکارم: به زودي به حساب شما ميپردازيم اي دو گروه انس و جن.
|
|
خرمشاهی: به زودى اى ثقلان [جن و انس] به [حساب] شما مىپردازيم
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۲﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾
|
|
فولادوند: اى گروه جنيان و انسيان اگر مىتوانيد از كرانههاى آسمانها و زمين به بيرون رخنه كنيد پس رخنه كنيد [ولى] جز با [به دست آوردن] تسلطى رخنه نمىكنيد
|
|
مکارم: اي گروه جن و انس! اگر ميتوانيد از مرزهاي آسمانها و زمين بگذريد، ولي هرگز قادر نيستيد مگر با نيروئي (الهي).
|
|
خرمشاهی: اى گروه جن و انس اگر توانيد كه از گوشه و كنار آسمانها و زمين نفوذ كنيد، نفوذ كنيد، اما جز با نيرويى عظيم، نتوانيد به درون راه بريد
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۴﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ ﴿۳۵﴾
|
|
فولادوند: بر سر شما شرارههايى از [نوع] تفته آهن و مس فرو فرستاده خواهد شد و [از كسى] يارى نتوانيد طلبيد
|
|
مکارم: شعلههائي از آتش بيدود، و دودهائي متراكم، بر شما ميفرستد، و نميتوانيد از كسي ياري بطلبيد!
|
|
خرمشاهی: بر شما شعلهاى بىدود و دودى بىشعله فرو فرستاده شود، ولى شما [هماورد نخواهيد شد و] كين نخواهيد ستاند
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۶﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟!
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاء فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ ﴿۳۷﴾
|
|
فولادوند: پس آنگاه كه آسمان از هم شكافد و چون چرم گلگون گردد
|
|
مکارم: در آن هنگام كه آسمان شكافته شود، و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناكي رخ ميدهد كه تاب تحمل آنرا نخواهيد داشت).
|
|
خرمشاهی: آنگاه كه آسمان از هم بشكافد و چون گل سرخ و روغن گداخته باشد
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۳۸﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟!
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ ﴿۳۹﴾
|
|
فولادوند: در آن روز هيچ انس و جنى از گناهش پرسيده نشود
|
|
مکارم: در آن روز هيچكس از انس و جن از گناهش سؤ ال نميشود.
|
|
خرمشاهی: در آن روز از هيچ انس و جن درباره گناهش پرسشى نشود
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۰﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ ﴿۴۱﴾
|
|
فولادوند: تبهكاران از سيمايشان شناخته مىشوند و از پيشانى و پايشان بگيرند
|
|
مکارم: بلكه مجرمان با قيافههايشان شناخته ميشوند، و آنگاه آنها را با موهاي پيش سر، و پاهايشان، ميگيرند (و به دوزخ ميافكنند).
|
|
خرمشاهی: گناهكاران با نشانههايشان شناخته شوند، آنگاه از موهاى پيشانى و پاهايشان گرفته [و به دوزخ افكنده] شوند
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۲﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿۴۳﴾
|
|
فولادوند: اين است همان جهنمى كه تبهكاران آن را دروغ مىخواندند
|
|
مکارم: اين همان دوزخي است كه مجرمان آنرا انكار ميكردند.
|
|
خرمشاهی: اين همان جهنمى است كه گناهكاران انكارش مىكردند
|
|
يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ ﴿۴۴﴾
|
|
فولادوند: ميان [آتش] و ميان آب جوشان سرگردان باشند
|
|
مکارم: امروز در ميان آن آب سوزان در رفت و آمدند!
|
|
خرمشاهی: در ميان آن و ميان آب گرمى جوشان مىگردند
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۵﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ﴿۴۶﴾
|
|
فولادوند: و هر كس را كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ است
|
|
مکارم: و براي كسي كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ بهشت است.
|
|
خرمشاهی: و براى كسى كه از ايستادن در پيشگاه پروردگارش [براى حساب در حشر] هراسيده باشد، دو بوستان است
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۷﴾
|
|
فولادوند: پس كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿۴۸﴾
|
|
فولادوند: كه داراى شاخسارانند
|
|
مکارم: آن دو باغ بهشتي داراي انواع نعمتها و درختان پرطراوت است.
|
|
خرمشاهی: [درختان آن دو بوستان] شاخه در شاخهاند
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۹﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ ﴿۵۰﴾
|
|
فولادوند: در آن دو [باغ] دو چشمه روان است
|
|
مکارم: در آنها دو چشمه، دائما در جريان است.
|
|
خرمشاهی: در آن دو [بوستان] دو چشمه هست كه روانند
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۱﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
|
|
فِيهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿۵۲﴾
|
|
فولادوند: در آن دو [باغ] از هر ميوهاى دو گونه است
|
|
مکارم: در آن دو از هر ميوهاي دو نوع وجود دارد.
|
|
خرمشاهی: در آن دو [بوستان]از هر ميوهاى دو گونه هست
|
|
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۳﴾
|
|
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
|
|
مکارم: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار ميكنيد؟
|
|
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟
نظرات شما عزیزان:
سراب 
ساعت13:46---18 بهمن 1390
سلام وبت قشنگه به منم سر بزن
پاسخ:قربونت.حتما
برچسب‌ها: <-TagName->
+ نوشته شده در 15 / 11 / 1390برچسب: , ساعت 8:30 PM توسط fateme
|
|
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
آمار
وب سایت: